ရွင္မဟာရ႒သာရ ဆံုးမစာ
၁။ ဟုတ္ေသာအၾကံ၊ မွန္ေသာအက်င့္
သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး
သူေတာ္ထံုးကို
စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။
၂။ က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္
လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ
ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍
စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍
ႏွီးေႏွာေလ။
၃။ ငါ၏စိတ္တြင္
ထင္၏မလြဲ၊ လိပ္ခဲတည္းလည္း
ဟုတ္တည္းဧကန္၊ အားမသန္ႏွင့္
မွန္သည္တေစ၊ မရွိေခ်။
၄။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို
ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။
၅။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက
သားမယားပင္
သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း
စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက
ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။
၆။ ရင္ဝယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို
မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔
အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို
လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို
ဆိုပါသမွ်၊ ၾသဝါဒကို
နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔
ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္
ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌
ခ်မ္းသာမည္ေရး၊ အလြန္ေဝးသည္
ေသေဘးမလြဲ၊ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ
ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို
လႊဲဖယ္ၾကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။
သင့္ေသာအယူ၊ ျဖဴေသာႏွလံုး
သူေတာ္ထံုးကို
စြဲသံုးေသာေထြ၊ မွန္လွေစ။
၂။ က်ိဳးေၾကာင္းစကား၊ ေျပာဆိုျငားေသာ္
လ်င္လ်ားေဆြးေႏြး၊ ဆိုေရးလိမၼာ
ပညာရွိအား၊ ကိုယ္တိုင္သြား၍
စကားလိုက္ေလ်ာ၊ စစေျပာ၍
ႏွီးေႏွာေလ။
၃။ ငါ၏စိတ္တြင္
ထင္၏မလြဲ၊ လိပ္ခဲတည္းလည္း
ဟုတ္တည္းဧကန္၊ အားမသန္ႏွင့္
မွန္သည္တေစ၊ မရွိေခ်။
၄။ မွတ္ဖြယ္မွတ္ရာ၊ ထိုထိုစာကို
ရွာ၍မျပတ္၊ အိမ္တြင္ဖတ္။
၅။ ဖတ္ျပန္ေသာ္ကား၊ ဖတ္ဖန္မ်ားက
သားမယားပင္
သိျမင္ကင္းကြာ၊ မလိမၼာလည္း
စာေပစကား၊ ေန႔တိုင္းၾကားက
ထူးျခားလိမၼာ၊ ရွိသည္သာတည့္။
၆။ ရင္ဝယ္ျဖစ္ျငား၊ ေမြးသည့္သားကို
မယ္ဘြားမိခင္၊ ဆံုးမသင္သို႔
အၾကင္ဆရာ၊ တို႔သူငါကို
လိမၼာေစေၾကာင္း၊ ေကာင္းပါေစလို
ဆိုပါသမွ်၊ ၾသဝါဒကို
နားမွ်မေထာင္၊ မၾကားေယာင္သို႔
ေမာင္တို႔ျပဳက၊ ယခုပစၥဳပၸန္
ေနာင္သံသရာ၊ ဆက္မ်ားစြာ၌
ခ်မ္းသာမည္ေရး၊ အလြန္ေဝးသည္
ေသေဘးမလြဲ၊ ဝဋ္ဆင္းရဲမွ
ေရႊခဲဘယ့္ႏွယ္၊ အသြယ္သြယ္ကို
လႊဲဖယ္ၾကံစည္၊ လြတ္ပါမည္။
ရွင္မဟာရ႒သာရ
ခက္ဆစ္အဖြင့္---
၁။ ထံုး=လိုက္နာ စံျပဳစရာနည္းလမ္း၊ အစဥ္အလာ။
၂။ လ်င္လ်ား=အလ်င္အျမန္။
၃။ ႏွီးေႏွာ=ေဆြးေႏြးသည္။ တိုင္ပင္သည္။
၄။ လိပ္ခဲတည္းလည္း=စြဲမိစြဲရာကို မလႊတ္ပဲ တြယ္တာေသာအားျဖင့္။
၅။ ဟုတ္တည္း=ဟုတ္သည္၊ မွန္သည္။
၆။ ဧကန္=အမွန္။
၇။ တေစ=အျမဲ။
၈။ ၾသဝါဒ=ဆံုးမစကား။
၉။ ပစၥဳပၸန္=ယခု၊ မ်က္ေမွာက္။
၁၀။ သံသရာ=အဖန္တလဲလဲ မျပတ္ က်င္လည္ရာ ဘဝအစဥ္။
၁၁။ ဝဋ္=ျပဳမိခဲ့ေသာ မေကာင္းမႈ အက်ိဳးကို ခံစားရျခင္း။
၁၂။ ေရႊခဲ=ေရႊတံုး ေရႊခဲကဲ့သို႔ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေသာသား။
ခက္ဆစ္အဖြင့္---
၁။ ထံုး=လိုက္နာ စံျပဳစရာနည္းလမ္း၊ အစဥ္အလာ။
၂။ လ်င္လ်ား=အလ်င္အျမန္။
၃။ ႏွီးေႏွာ=ေဆြးေႏြးသည္။ တိုင္ပင္သည္။
၄။ လိပ္ခဲတည္းလည္း=စြဲမိစြဲရာကို မလႊတ္ပဲ တြယ္တာေသာအားျဖင့္။
၅။ ဟုတ္တည္း=ဟုတ္သည္၊ မွန္သည္။
၆။ ဧကန္=အမွန္။
၇။ တေစ=အျမဲ။
၈။ ၾသဝါဒ=ဆံုးမစကား။
၉။ ပစၥဳပၸန္=ယခု၊ မ်က္ေမွာက္။
၁၀။ သံသရာ=အဖန္တလဲလဲ မျပတ္ က်င္လည္ရာ ဘဝအစဥ္။
၁၁။ ဝဋ္=ျပဳမိခဲ့ေသာ မေကာင္းမႈ အက်ိဳးကို ခံစားရျခင္း။
၁၂။ ေရႊခဲ=ေရႊတံုး ေရႊခဲကဲ့သို႔ ျမတ္ႏိုးဖြယ္ေသာသား။
ရွင္မဟာသီလဝံသ ဆံုးမစာ
၁။ ငါကားသည္စာ၊ သည္ဂါထာကို
ျမဲစြာၾကပ္မတ္၊ ဆရာအပ္ေသာ္
တတ္လွေစခ်င္၊ ငါ့ကိုသင္ဟု
ထိပ္တြင္လည္းရြက္
လ်င္လ်င္ရေအာင္ ႀကိဳးစားက်က္။
၂။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္
မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ
ထိုထိုအၾကံ၊ ႀကီးစြာဖန္၍
မအံတခါ၊ အံတခါႏွင့္
မ်က္ႏွာတပါး၊ စာတျခားလည္း
စကားေျပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္
ရယ္ေမာ၍လည္း မေနနဲ႔။
၃။ မျပတ္အသံ၊ တညံညံသည္
စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ျမဲျမဲ
သည္လည္း ညသတ္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား
စကားဆိုေထြ ပီလွေစ။
၄။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ
ေရးေသာခါလည္း
အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ
စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။
ရွင္မဟာသီလဝံသ
ခက္ဆစ္အဖြင့္--
၁။ ဂါထာ=ဆန္းက်မ္းတြင္ ျပဆိုထားသည့္ စည္းကမ္းတို႔ႏွင့္အညီ ေရးစပ္ထားေသာ ပါဠိအစီအကံုး။
၂။ လ်င္လ်င္=ျမန္ျမန္။
၃။ စာအံ=စာကို ႏႈတ္တက္ရေအာင္ အေခါက္ေခါက္ ဆိုသည္။
၄။ ေသာေသာ=ဆူဆူညံညံ။
၅။ ၾကပ္ၾကပ္=ျမဲျမံစြာ၊ အျမဲအစြဲ၊ အခိုင္အမာ။
၆။ သင္ပုန္း=စာေရးႏိုင္ေအာင္ ပ်ဥ္ျပားကို ေဆးသုတ္၍ျဖစ္ေစ၊ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ (အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္တမ်ိဳး) ကို ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ပ္။
၇။ ထန္းရြက္=စာ သို႔မဟုတ္-အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ထန္းပင္၏ အရြက္။
၈။ ေပရြက္=စာ သို႔မဟုတ္ အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ေပပင္၏ အရြက္။
ျမဲစြာၾကပ္မတ္၊ ဆရာအပ္ေသာ္
တတ္လွေစခ်င္၊ ငါ့ကိုသင္ဟု
ထိပ္တြင္လည္းရြက္
လ်င္လ်င္ရေအာင္ ႀကိဳးစားက်က္။
၂။ အခ်ိန္တန္၍၊ စာအံဆိုလွ်င္
မရႊင္မ်က္ႏွာ၊ မသာမခ်ိဳ
ထိုထိုအၾကံ၊ ႀကီးစြာဖန္၍
မအံတခါ၊ အံတခါႏွင့္
မ်က္ႏွာတပါး၊ စာတျခားလည္း
စကားေျပာေဟာ၊ တေသာေသာသည္
ရယ္ေမာ၍လည္း မေနနဲ႔။
၃။ မျပတ္အသံ၊ တညံညံသည္
စာအံစာဖတ္၊ ၾကပ္ၾကပ္ျမဲျမဲ
သည္လည္း ညသတ္၊ ျပတ္ျပတ္သားသား
စကားဆိုေထြ ပီလွေစ။
၄။ သင္ပုန္းထန္းရြက္၊ ေပထက္စီကာ
ေရးေသာခါလည္း
အကၡရာကို၊ ေသခ်ာလွေစ
စာလံုးကိုလည္း လွလွေစ။
ရွင္မဟာသီလဝံသ
ခက္ဆစ္အဖြင့္--
၁။ ဂါထာ=ဆန္းက်မ္းတြင္ ျပဆိုထားသည့္ စည္းကမ္းတို႔ႏွင့္အညီ ေရးစပ္ထားေသာ ပါဠိအစီအကံုး။
၂။ လ်င္လ်င္=ျမန္ျမန္။
၃။ စာအံ=စာကို ႏႈတ္တက္ရေအာင္ အေခါက္ေခါက္ ဆိုသည္။
၄။ ေသာေသာ=ဆူဆူညံညံ။
၅။ ၾကပ္ၾကပ္=ျမဲျမံစြာ၊ အျမဲအစြဲ၊ အခိုင္အမာ။
၆။ သင္ပုန္း=စာေရးႏိုင္ေအာင္ ပ်ဥ္ျပားကို ေဆးသုတ္၍ျဖစ္ေစ၊ အနက္ေရာင္ ေက်ာက္ခ်ပ္ (အသြင္ေျပာင္း ေက်ာက္တမ်ိဳး) ကို ျဖစ္ေစ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ပ္။
၇။ ထန္းရြက္=စာ သို႔မဟုတ္-အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ထန္းပင္၏ အရြက္။
၈။ ေပရြက္=စာ သို႔မဟုတ္ အမွတ္အသား တစံုတရာ ေရးသားရန္ ျဖတ္ညႇိျပဳျပင္ထားေသာ ေပပင္၏ အရြက္။
ခႏၶာဉာဏ္စိုက္ သတိလိုက္
* ကိုယ့္ခႏၶာ၌၊ သတိစိုက္၊ ဉာဏ္လိုက္ရႈေနလွ်င္။
* ကိုယ္မွာျဖစ္ဘိ၊ ျဖစ္တိုင္းသိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* ေရွ႔စိတ္ျဖစ္ဘိ၊ ေနာက္စိတ္သိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* အာရံုႏွင့္ထိ၊ ထိတိုင္းသိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* အပူစင္မွ၊ ျဖစ္ပ်က္ၾက၊ မုခ်အမွန္ျမင္။
* အမွန္ျမင္မွ၊ ခ်မ္းသာရ၊ ဒုကၡလြတ္မည္ပင္။
တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္
* ကိုယ္မွာျဖစ္ဘိ၊ ျဖစ္တိုင္းသိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* ေရွ႔စိတ္ျဖစ္ဘိ၊ ေနာက္စိတ္သိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* အာရံုႏွင့္ထိ၊ ထိတိုင္းသိ၊ သိတိုင္းအပူစင္။
* အပူစင္မွ၊ ျဖစ္ပ်က္ၾက၊ မုခ်အမွန္ျမင္။
* အမွန္ျမင္မွ၊ ခ်မ္းသာရ၊ ဒုကၡလြတ္မည္ပင္။
တိပိဋက ေယာဆရာေတာ္
စိတ္စင္ၾကယ္မွ ရုပ္စင္ၾကယ္မည္
* ေကာင္းဆိုး ႏွစ္၀၊ ခြဲျခမ္းျပ၊ ဗုဒၶသာသနာ။
* ခ်မ္းသာႏွစ္၀၊ လမ္းညႊန္ျပ၊ ဗုဒၶသာသနာ။
* စိတ္သန္႔စင္မွ၊ ရုပ္စင္ရ၊ မုခ်ဧကန္သာ။
* အျပင္ရုပ္ျပ၊ စင္ကာမွ်၊ တြင္းက စင္ခဲစြာ။
စစ္ကိုင္းေရႊဟသၤာဆရာေတာ္
* ခ်မ္းသာႏွစ္၀၊ လမ္းညႊန္ျပ၊ ဗုဒၶသာသနာ။
* စိတ္သန္႔စင္မွ၊ ရုပ္စင္ရ၊ မုခ်ဧကန္သာ။
* အျပင္ရုပ္ျပ၊ စင္ကာမွ်၊ တြင္းက စင္ခဲစြာ။
စစ္ကိုင္းေရႊဟသၤာဆရာေတာ္
သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္ ကိုယ့္ဂုဏ္ေျမာက္
* သည္းခံ သနား၊ ၀မ္းေျမာက္ျငား၊ ပြားမ်ား ေမတၱာျခံဳ။
* သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ေျမာက္၊ ပေပ်ာက္ေဘးရန္ ကိုယ့္မွာလံု။
* သူေတာ္သူျမတ္၊ ဤ ၄-ရပ္၊ မခၽြတ္ က်င့္ပါကုန္။
တိပိဋကဓရ ေယာ-ဆရာေတာ္
* သူ႔ကိုေစာင့္ေရွာက္၊ ကိုယ့္ဂုဏ္ေျမာက္၊ ပေပ်ာက္ေဘးရန္ ကိုယ့္မွာလံု။
* သူေတာ္သူျမတ္၊ ဤ ၄-ရပ္၊ မခၽြတ္ က်င့္ပါကုန္။
တိပိဋကဓရ ေယာ-ဆရာေတာ္
ျမတ္ေသာ ေသာတာပန္
ေျမတျပင္လံုး၌ ဧကရာဇ္မင္း ျဖစ္ရသည္ထက္၄င္း၊
နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ ေရာက္ရသည္ထက္၄င္း၊
တေလာကလံုးကို အစိုးရသည္ထက္၄င္း၊
ေသာတာပန္ျဖစ္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
( ဓမၼပဒ ေလာက၀ဂ္၊ အနာထပိ႑ိကပုတၱကာလ၀တၳဳ)
နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာ့ျပည္သို႔ ေရာက္ရသည္ထက္၄င္း၊
တေလာကလံုးကို အစိုးရသည္ထက္၄င္း၊
ေသာတာပန္ျဖစ္ရျခင္းသည္ ျမတ္၏။
( ဓမၼပဒ ေလာက၀ဂ္၊ အနာထပိ႑ိကပုတၱကာလ၀တၳဳ)
ပ်က္စီးေၾကာင္း အညစ္အေၾကးမ်ား
စာေပက်မ္းဂန္ အတတ္ပညာတို႔သည္
မရြတ္ဖတ္ မသရဇၩာယ္ျခင္းလွ်င္ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးရွိကုန္၏။
အိမ္တို႔သည္
ေၾကာင့္ၾကတစိုက္ မျပဳျပင္ျခင္းလွ်င္ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးရွိကုန္၏။
ပ်င္းရိျခင္းသည္
အဆင္း-လွပျခင္း၏ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးမည္၏။
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္
ေစာင့္ေရွာက္သူ၏ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးမည္၏။
(ဓမၼပဒ၊ မလ၀ဂ္၊ လာယုဒါယီ၀တၳဳ)
မရြတ္ဖတ္ မသရဇၩာယ္ျခင္းလွ်င္ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးရွိကုန္၏။
အိမ္တို႔သည္
ေၾကာင့္ၾကတစိုက္ မျပဳျပင္ျခင္းလွ်င္ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးရွိကုန္၏။
ပ်င္းရိျခင္းသည္
အဆင္း-လွပျခင္း၏ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးမည္၏။
ေမ့ေလ်ာ့ျခင္းသည္
ေစာင့္ေရွာက္သူ၏ (ပ်က္စီးေၾကာင္း) အညစ္အေၾကးမည္၏။
(ဓမၼပဒ၊ မလ၀ဂ္၊ လာယုဒါယီ၀တၳဳ)
သံကိုသံဖ်က္ သံေခ်းတက္
သံေခ်းသည္ သံမွာပင္ျဖစ္လာ၍ သံေခ်းတက္ျပီးလွ်င္ ထိုသံကိုပင္ ျပန္၍ စားသကဲ့သို႔
ဤအတူ မေကာင္းမႈ၌ လြန္က်ဴး၍ က်င့္ေသာသူကို မိမိက်င့္ၾကံမႈ မေကာင္းမႈကပင္လွ်င္
ဒုဂၢတိဘ၀သို႔ ေဆာင္ပို႔ကုန္၏။
ဤအတူ မေကာင္းမႈ၌ လြန္က်ဴး၍ က်င့္ေသာသူကို မိမိက်င့္ၾကံမႈ မေကာင္းမႈကပင္လွ်င္
ဒုဂၢတိဘ၀သို႔ ေဆာင္ပို႔ကုန္၏။
(ဓမၼပဒ၊ မလ၀ဂ္၊ တိႆေတၳရ၀တၳဳ)
ခ်မ္းသာျခင္းအေၾကာင္း
ဘုရားရွင္တို႔ ပြင့္ထြန္းေပၚေပါက္လာျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
သံဃာ၏ ညီညြတ္ျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
စိတ္ဓာတ္ညီညြတ္သူတို႔၏ အက်င့္သည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
(ဓမၼပဒ၊ ဗုဒၶ၀ဂ္၊ သမၺဟုလဘိကၡဳ၀တၳဳ)
သူေတာ္ေကာင္းတရားကို ေဟာၾကားေတာ္မူျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
သံဃာ၏ ညီညြတ္ျခင္းသည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
စိတ္ဓာတ္ညီညြတ္သူတို႔၏ အက်င့္သည္ ခ်မ္းသာျခင္း၏ အေၾကာင္းျဖစ္၏။
(ဓမၼပဒ၊ ဗုဒၶ၀ဂ္၊ သမၺဟုလဘိကၡဳ၀တၳဳ)
ေကာင္းမႈျပဳသူ၏ ေကာင္းေသာအက်ိဳး
ေကာင္းမႈျပဳေသာသူပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း
ေကာင္းမႈ အက်ိဳးမေပးသေရြ႔ ကာလပတ္လံုး
မေကာင္းေသာအာရံုကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေသး၏။
ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးေသာအခါ၌မူကား
ေကာင္းမႈျပဳသူသည္
ေကာင္းက်ိဳးတို႔ကိုသာ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့၏။
(ဓမၼပဒ၊ သဟႆ၀ဂ္၊ အနာထပိ႑ိက ေသ႒ိ၀တၳဳ)
ေကာင္းမႈ အက်ိဳးမေပးသေရြ႔ ကာလပတ္လံုး
မေကာင္းေသာအာရံုကို ေတြ႔ျမင္ႏိုင္ေသး၏။
ေကာင္းမႈအက်ိဳးေပးေသာအခါ၌မူကား
ေကာင္းမႈျပဳသူသည္
ေကာင္းက်ိဳးတို႔ကိုသာ ေတြ႔ျမင္ရေတာ့၏။
(ဓမၼပဒ၊ သဟႆ၀ဂ္၊ အနာထပိ႑ိက ေသ႒ိ၀တၳဳ)
စိတ္ကိုေစာင့္ေရွာက္
အလြန္သိျမင္ႏိုင္ခဲ၍ အလြန္႔အလြန္လည္း သိမ္ေမြ႔လ်က္ ေကာင္းေကာင္းဆိုးဆိုး သူက်ခ်င္သည့္အာရံု၌
က်ေနတတ္သည့္စိတ္ကို ပညာရွိသည္ ေစာင့္ေရွာက္ရာ၏။
လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည့္ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္္၏။
( ဓမၼပဒ-စိတၱ၀ဂ္)
က်ေနတတ္သည့္စိတ္ကို ပညာရွိသည္ ေစာင့္ေရွာက္ရာ၏။
လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည့္ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္္၏။
( ဓမၼပဒ-စိတၱ၀ဂ္)
ေကာင္းမႈျပဳသူ
ေကာင္းမႈျပဳေသာသူသည္
ဤဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏။
ေနာင္ဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏။
ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာဘ၀တို႔၌ ႏွစ္သက္ရ၏။
ငါသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာအမႈကို ျပဳရေပသည္ဟု ႏွစ္သက္ရ၏။
ထိုသူသည္ ေကာင္းေသာဘ၀သို႔ ေရာက္သည့္အခါ သာ၍ပင္ ႏွစ္သက္ရ၏။
( ဓမၼပဒ)
ဤဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏။
ေနာင္ဘ၀၌လည္း ႏွစ္သက္ရ၏။
ပစၥဳပၸန္ တမလြန္ ႏွစ္တန္ေသာဘ၀တို႔၌ ႏွစ္သက္ရ၏။
ငါသည္ ေကာင္းျမတ္ေသာအမႈကို ျပဳရေပသည္ဟု ႏွစ္သက္ရ၏။
ထိုသူသည္ ေကာင္းေသာဘ၀သို႔ ေရာက္သည့္အခါ သာ၍ပင္ ႏွစ္သက္ရ၏။
( ဓမၼပဒ)
စြန္႔ရေသာ သေဘာ
အေဆြအမ်ိဳးတို႔ အက်ိဳးငွါ တေယာက္ေသာသူကို စြန္႔ရာ၏။
ရြာသူရြာသားတို႔ အက်ိဳးငွါ အမ်ိဳးကို စြန္႔ရာ၏။
လူအမ်ား၏ အက်ိဳးငွါ ရြာကို စြန္႔ရာ၏။
မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအက်ိဳးငွါ ေျမအျပင္ (ရွိလူအေပါင္း) ကို စြန္႔ရာ၏။
( စြယ္စံု နီတိကထာ)
(ေခ်ာင္းဦး ေမာင္စႏၵာ)
ရြာသူရြာသားတို႔ အက်ိဳးငွါ အမ်ိဳးကို စြန္႔ရာ၏။
လူအမ်ား၏ အက်ိဳးငွါ ရြာကို စြန္႔ရာ၏။
မိမိကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းအက်ိဳးငွါ ေျမအျပင္ (ရွိလူအေပါင္း) ကို စြန္႔ရာ၏။
( စြယ္စံု နီတိကထာ)
(ေခ်ာင္းဦး ေမာင္စႏၵာ)
တရားကို မက်င့္မၾကံလွ်င္
ႏြားရွင္တို႔အား ႏြားတို႔ကို ေရတြက္အပ္ႏွင္းလိုက္ရေသာ ႏြားေက်ာင္းသားသည္
ႏြားႏို႔အရသာကို မခံစားရသကဲ့သို႔
နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကို မ်ားစြာေဟာေျပာေနေသာ္လည္း
မက်င့္မၾကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ေနေသာသူသည္
ျပဳထိုက္သည္ကို ျပဳသည္ မမည္။
မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ အရသာကို မခံစားရ။
( ဓမၼပဒ)
ႏြားႏို႔အရသာကို မခံစားရသကဲ့သို႔
နိဗၺာန္ေရာက္သည္အထိ အက်ိဳးစီးပြားႏွင့္စပ္ေသာ ပိဋကတ္သံုးပံုဟူေသာ ဘုရားစကားေတာ္ကို မ်ားစြာေဟာေျပာေနေသာ္လည္း
မက်င့္မၾကံ ေမ့ေလ်ာ့ေပါ့တန္ေနေသာသူသည္
ျပဳထိုက္သည္ကို ျပဳသည္ မမည္။
မဂ္ ဖိုလ္ နိဗၺာန္ အရသာကို မခံစားရ။
( ဓမၼပဒ)
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္း
စႏၵကူးပင္သည္ ေျခာက္ေသြ႔ေသာ္လည္း ေမႊးရနံ႔ကို မစြန္႔။
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း လူတို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ တင့္တယ္ျခင္းကို မစြန္႔။
ၾကံသည္ ယႏၲရားစက္ျဖင့္ ၾကိတ္ေသာ္လည္း ခ်ိဳေသာအရသာကို မစြန္႔။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မစြန္႔။
( ေလာကနီတိ)
ဆင္ေျပာင္ႀကီးသည္ စစ္ေျမျပင္သို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း လူတို႔၏ မ်က္ေမွာက္၌ တင့္တယ္ျခင္းကို မစြန္႔။
ၾကံသည္ ယႏၲရားစက္ျဖင့္ ၾကိတ္ေသာ္လည္း ခ်ိဳေသာအရသာကို မစြန္႔။
ပညာရွိ သူေတာ္ေကာင္းသည္ ဆင္းရဲျခင္းသို႔ ေရာက္ေသာ္လည္း သူေတာ္ေကာင္းတရားကို မစြန္႔။
( ေလာကနီတိ)
အရူးႏွင့္ တူသူမ်ား
ဥစၥာမရွိဘဲလ်က္ အရသာ အစားၾကဴးေသာသူ၊
ခြန္အားမရွိဘဲလ်က္ အသတ္အပုတ္ ႀကိဳက္ေသာသူ၊
ပညာမရွိဘဲလ်က္ စကားလိုလားေသာသူ၊
ဤသူတို႔သည္ အရူးႏွင့္တူကုန္၏။
( ေလာကနီတိ)
ခြန္အားမရွိဘဲလ်က္ အသတ္အပုတ္ ႀကိဳက္ေသာသူ၊
ပညာမရွိဘဲလ်က္ စကားလိုလားေသာသူ၊
ဤသူတို႔သည္ အရူးႏွင့္တူကုန္၏။
( ေလာကနီတိ)
အျမတ္ဆံုးခ်မ္းသာ
အနာေရာဂါကင္းျခင္းသည္ အႀကီးဆံုးလာဘ္ ျဖစ္၏။
တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးဥစၥာ ျဖစ္၏။
အကၽြမ္းတ၀င္ ခ်စ္ခင္ေသာသူသည္ အေကာင္းဆံုး ေဆြမ်ိဳး ျဖစ္၏။
နိဗၺာန္သည္ အျမတ္ဆံုး ခ်မ္းသာ ျဖစ္၏။
( ဓမၼပဒ)
တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးဥစၥာ ျဖစ္၏။
အကၽြမ္းတ၀င္ ခ်စ္ခင္ေသာသူသည္ အေကာင္းဆံုး ေဆြမ်ိဳး ျဖစ္၏။
နိဗၺာန္သည္ အျမတ္ဆံုး ခ်မ္းသာ ျဖစ္၏။
( ဓမၼပဒ)
ဆိတ္ကြယ္ရာ မရွိ
ေလာက၌ မေကာင္းမႈျပဳေသာသူအား ဆိတ္ကြယ္ရာအ၇ပ္မည္သည္ မရွိ။
မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ မိမိျပဳေသာအမႈကို မိမိကိုယ္တိုင္ သိ၏။
(တိကအဂၤုတၱိဳရ္၊ ၄-ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္)
မွန္သည္ျဖစ္ေစ မွားသည္ျဖစ္ေစ မိမိျပဳေသာအမႈကို မိမိကိုယ္တိုင္ သိ၏။
(တိကအဂၤုတၱိဳရ္၊ ၄-ေဒ၀ဒူတ၀ဂ္)
ယေန႔ ျပဳလုပ္ပါ
ျပဳဖြယ္ကိစၥ ဟူသမွ်ကို ယေန႔ပင္ ျပဳလုပ္ပါ။ (အခ်ိန္မဆြဲပါနဲ႔)
မနက္ျဖန္၌ ေသရမည္ကို အဘယ္သူသည္ သိႏိုင္အံ႔နည္း။
စစ္သည္ဗိုလ္ပါ မ်ားလွစြာေသာ ရွင္ေသမင္းနဲ႔ ငါတို႔မွာ ခ်ိန္းခ်က္ထားမႈ မရွိေခ်။ ခ်ိန္းခ်က္၍ မရေပ။
မနက္ျဖန္၌ ေသရမည္ကို အဘယ္သူသည္ သိႏိုင္အံ႔နည္း။
စစ္သည္ဗိုလ္ပါ မ်ားလွစြာေသာ ရွင္ေသမင္းနဲ႔ ငါတို႔မွာ ခ်ိန္းခ်က္ထားမႈ မရွိေခ်။ ခ်ိန္းခ်က္၍ မရေပ။
စိတ္ကို ေစာင့္ေရွာက္
က်ေနတတ္သည့္စိတ္ကို ပညာရွိသည္ ေစာင့္ေရွာက္ရာ၏။
လံုျခံဳေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ထားသည့္ စိတ္သည္ ခ်မ္းသာကို ရြက္ေဆာင္တတ္၏။
( ဓမၼပဒ-စိတၱ၀ဂ္)
No comments:
Post a Comment